"برنز قلعایی" تنها قدیمی نیست، بلکه به شدت محبوب نیز هست و به عنوان گردآورنده‌ای از زمان عمل می‌کند

با توجه به محبوبیت برندهای بزرگ ساعت، ساعت‌های برنزی در صنعت محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. در حالی که مس به طور ط tự اکسیده می‌شود، علاقه‌مندان این لکه‌های منحصر به فرد را که تشکیل می‌شود دوست دارند و آن را به عنوان ویژگی خاصی از قدیمی بودن به ساعت می‌دهند. روند مدرن استفاده از برنز در ساعت‌ها به سال 2011 با ساعت غواصی برنزی نوآورانه پانرای برمی‌گردد. هرچند برنز فلز گران‌بها نیست و نسبت به بسیاری از مواد نرم‌تر و راحت‌تر قابل ماشین‌کاری است و به ظاهر با مفهوم "نادر بودن برابر با ارزشمند بودن" تناقض دارد، اما جذابیت آن در تغییرپذیری آن است. ظاهر این فلز با گذشت زمان بر اساس عادات کاربر و شرایط محیطی تغییر می‌کند، یک براقیت گرم‌تر به دست می‌دهد و یک لکه خاص به خود می‌گیرد. این فرآیند طبیعی "پیری شدن" را نمی‌توان به صورت مصنوعی تقلید کرد و این موضوع منجر به ایجاد یک ساعت شخصی‌سازی شده می‌شود و باعث شکل‌گیری یک جامعه می‌شود که در آن علاقه‌مندان تجربیات خود را از "توسعه لکه" به اشتراک می‌گذارند، همان‌طور که در قبال چای‌های با کیفیت یا سرامیک این اتفاق می‌افتد.