هر دو آلیاژ 904L و 316L فولادهای زنگنزن هستند. تفاوت اصلی در میزان کروم موجود در آنهاست: 904L حاوی مقدار قابل توجهی کروم بیشتری است که باعث ایجاد لایهی پسیو تشکیل شده از کروم اکسید میشود و این لایه مقاومت بیشتری در برابر خوردگی فراهم میکند. هر دو فولاد مقاومت سایشی کافی برای استفاده روزمره دارند، اما 904L مقاومت بهتری در برابر خوردگی ارائه میدهد. هرچند هر دوی این آلیاژها میتوانند در مواجهه با عواملی مانند عرق و رطوبت مقاومت کنند، اما افرادی که به طور مداوم در معرض فعالیتهای دریایی یا غواصی قرار دارند از مقاومت بالاتر 904L بهره میبرند. علاوه بر این، خلوص بالاتر 904L این امکان را فراهم میکند که به یک پرداخت سطحی بهتر و براقتری دست یافت. با این حال، این مزایا با هزینههای بیشتری همراه است، زیرا فرآیند فورج و تولید 904L دشوارتر و گرانتر است. با توجه به مقاومت بهتر در برابر خوردگی و آسانی در پرداخت مجدد سطح، رولکس از سال 1985 استفاده از 904L را در ساعتهای خود آغاز کرد و در نهایت آن را به عنوان ماده استاندارد در تمام محصولاتش به کار برد. این پیشگامی باعث شد تا 904L در صنعت به نام "فولاد رولکس" (یا به بیان رولکس "استیل ایستر") شناخته شود.