Zowel 904L als 316L zijn roestvrijstalen. Het belangrijkste verschil ligt in hun chroomgehalte: 904L bevat aanzienlijk meer chroom, wat de vorming van een beschermende, corrosiewerende passieve laag op het oppervlak verbetert. Hoewel beide voldoende slijtvastheid bieden voor dagelijks gebruik, biedt 904L betere corrosiewering. Ondanks dat beide kwaliteiten goed omgaan met alledaagse blootstelling zoals zweet en vochtigheid, profiteren personen die regelmatig betrokken zijn bij mariene activiteiten of duiken van de verbeterde bescherming van 904L. Bovendien zorgt de hogere zuiverheid van 904L voor een betere, glanzendere afwerking. Deze voordelen hebben echter ook hun prijs, aangezien 904L moeilijker te smeden is en hogere productiekosten met zich meebrengt. Hoewel de verbeterde corrosiewering en gemakkelijker herwerking de belangrijkste redenen waren, introduceerde Rolex als eerste 904L in horloges vanaf 1985, waarna het uiteindelijk werd geïntroduceerd als het standaardmateriaal voor de gehele productlijn. Deze voorsprong oogstte 904L zijn beroepsmatige bijnaam "Rolex Staal" (of "Oystersteel", zoals Rolex het merkt)