18K złoto oznacza minimalną zawartość złota na poziomie 75%. Jego charakterystyczny różowo-czerwony odcień wynika w dużej mierze z precyzyjnej proporcji miedzi, dzięki czemu ciepły, czerwonawy ton pozostaje trwały. Technologia złota różowego, znana od wieków, opiera się na prostym założeniu: poprzez dobór proporcji 6-częściowego stopu (oprócz 18 części złota) w 24-częściowym składzie. Im więcej miedzi, tym intensywniejszy staje się czerwonawy odcień; zmniejszenie ilości miedzi i zwiększenie srebra przesuwa barwę w stronę różowego, pokazując wyjątkowy urok metali szlachetnych.
(Powlekanie złotem 18K): Konstrukcja ta składa się ze stalowego, wewnętrznego korpusu otoczonego warstwą stopu złota, który jest mechanicznie połączony w jedno. Grubość powłoki mierzy się w mikronach (1 mikron = 1/1000 mm), zazwyczaj wynosi od 2 do 3 mikronów, maksymalnie do 10-15 mikronów.
srebro 925: Stary szlachetny metal, srebro 925 było głównym materiałem wykorzystywanym do produkcji zegarków kieszonkowych w XVIII wieku i wcześniej. Oznaczenie „925” wskazuje na jego stopień czystości (92,5% srebra), choć istnieją wyższe próby. Jako metal reaktywny, srebro łatwo się czernieje, tworząc czarny siarczek srebra w reakcji z siarką zawartą w powietrzu. Tendencja do tracenia połysku pod wpływem wilgoci i czynników środowiskowych czyni je znacznie mniej popularnym niż złoto we współczesnej produkcji zegarków. Aby zapobiec czernieniu, na powierzchnię nanosi się zazwyczaj ochronną warstwę rodanu (w tym kontekście często nazywaną „powłoką z białego złota”).